خب، تبریک می‌گم؛ دنیا تصمیم گرفته به کام ما نباشه. دیگه واقعا دارم به جبر معتقد می‌شم؛ به از پیش تعیین شده بودن کلیات. نهایتا توی شیوه و کیفیت اجراشون دخیل باشی، همین. دلم می‌خواد اول یه قدری سوگواری کنم، بعدش به خودم امید و روحیه بدم که حالا چیزیم نشده.
پی‌نوشت بی‌ربط: مردم، لطفا کمتر خاله‌زنک باشید.
درباره این سایت